“Plan West was vooral gebouwd om de arbeidersgezinnen te huisvesten die door de slechte woonomstandigheden uit de binnenstad werden verdreven, of die als gevolg van de economische crisis van de jaren dertig massaal uit de provincie naar de stad waren getrokken. Eigenlijk was dat hele Plan West toen al een immigrantenbuurt, al kwamen de immigranten niet uit Turkije of Noord-Afrika maar uit Nederlandse provincies. De melkboer tegenover ons sprak Fries met zijn vrouw en sommige klanten; horlogemaker en opticien Van Ewijk en zijn vrouw spraken hetzelfde Betuwse dialect als mijn ouders, de slager kwam uit de kop van Noord-Holland en het dialect daarvandaan verstond je evenmin als Fries.” 

Uit: ‘De Stad en Het Oosten – Het verhaal van een woningbouwvereniging’ Willem van Toorn (2008)

Mercatorplein: fairground for the neighbourhood: Plan West (ca.1931)

Playground association ‘Plan West’ organizes a party for the local toddlers of the van Speijkstraat / Witte de Withstraat – quarter. (Collection City Archives, Amsterdam (Verenigde Fotobureaux NV).

“Plan West was built to house workers’ families who were forced to leave the inner city of Amsterdam because of the bad housing conditions or who moved to the city from the Dutch countryside during the 1930’s economic crisis. From the start ‘Plan West’ was a neighbourhood for migrants, not from Turkye of Northern Africa, but form the Dutch provinces. The milkman from accross the street spoke Frisian. The watchmaker / optician further down the street, Mr. Van Ewijk and his wife, spoke the same Betuwe – dialect (central –southern Netherlands) as my parents did. The butcher came from the north of the province Noord-Holland and his dialect was as incomprehensible as Frisian.”

From: The city and Het Oosten, the story of a housing association (2008)